Sam (Ruki)

No, moi kochani, wstawiam dzisiaj miniaturkę, bo ostatnio mam humor taki, a nie inny D:
Mam nadzieję, że wam się spodoba, mimo że entuzjastyczna nie jest :)
Etto, właśnie, widzicie chodzi o to, że pisanie paringów z The Gazette trochę mi się przejadło, nie wiem tylko ile to jeszcze potrwa, dlatego odpocznę od nich i przez jakieś 3 miesiące będzie albo z wymyślonymi postaciami albo z Dir En Grey (ewentualnie zawsze mogę "upodobać" sobie jakiś zespół z waszą drobną pomocą :D). Zanim jednak to się stało zaczęłam pisać to coś, co właśnie zamieszczam, skończyłam 2 tygodnie temu, ale jakoś nie miałam większych chęci żeby wstawić. 3 shoty grzeją już miejsce na dysku i czekają na swoją publikację ^^.

~*~

Jestem wam baaaardzo wdzięczna za wszelkie komentarze, motywują niesamowicie i dają kopa w tyłek mojej Wenie, która grzecznie siada i pisze :)

No to teraz kilka odpowiedzi na niektóre z nich :D

Milka - cieszę się, że mimo "nieogarnięcia" TG się podobało, co do Kevina specjalnie go tam wcisnęłam żeby nie było jakiejś ogroooomnej różnicy między obchodzeniem przez nas świąt i przez "nich" :3 Generalnie sama czasami nie mogę wyobrazić sobie niektórych rzeczy, ale jak widzę coś znajomego, coś co w Polsce jest na porządku dziennym czuję się lepiej i idzie od razu szybciej :D (nie wiem czy ktokolwiek mnie zrozumie O.o", gomen, ale szkoła do reszty wyssała mi mózg)

Donia;p - Ładnie prosisz o SasuxNaru, powiadasz? Hyhyhy, uchylę rąbek tajemnicy - zaczęłam takowego shota, jednak nie wiem kiedy skończę, i kiedy opublikuję, ale wiedz, że mam na uwadze to, że na niego czekasz :*

Yume - ja Ci naprawdę bardzo dziękuję, że się tak wysilasz przy komentowaniu, naprawdę mnie motywujesz i napędzasz, dlatego pisz tak dalej *ładnie prosi* xD Etto, oczywiście, że Ci wybaczam, przecież nie każdy musi lubić dany paring, prawda? Chodziło mi o to, żeby każdy mógł wybrać coś dla siebie (i chyba się udało) :) Ja też fanka seksu bez zobowiązań i brutalności (ale jak sama to piszę to wydaję mi się, że to w ogóle nie ma sensu Oo) >D

No, rybki to chyba tyle, zapraszam do czytania i komentowania <3

~~~

Nie rozumiem Cię, Reita. Naprawdę nie mogę pojąć tego jak się zachowujesz względem mnie. Czasami jesteś dla mnie miły, słodki, uroczy, a czasami jakby sam diabeł w ciebie wstąpił. Wyżywasz się na mnie, a ja nie wiem o co ci chodzi. Nie jestem pewien, ale chyba kiedyś na jednej z szalonych imprez u Hiroto coś chlapnąłem o uczuciach jakimi cię darzę. Wydaję mi się, że wykorzystujesz to teraz przeciwko mnie. Winisz mnie za to co do ciebie czuję? Brzydzisz się mną? Dlatego jesteś momentami taki oschły i zimny? Nie chcesz mieć "przyjaciela pedała", ale chcesz również realizować się w zespole? Naprawdę ostatnio nad niczym innym nie myślę. To wszystko aż wwierca mi się w mózg, który już wrzeszczy żeby dać sobie z tobą spokój. Serce jednak mówi inaczej. Pokazuje mi twój obraz sprzed pół roku. Byłem wtedy chory, a ty biegałeś wokół mnie zasypując pytaniami "czy aby na pewno nic mi nie potrzeba?" i "czy czuję się odrobinę lepiej?", a ja ze śmiechem, który raczej przypominał drapanie kocich pazurów o szybę, przez zdarte gardło od kaszlu, nazywałem cię "moją prywatną pielęgniarką". Teraz jak o tym myślę to wywołuje u mnie uśmiech na twarzy. Wyglądam jak psychiczny stojąc przed oknem i szczerząc się jak wariat. Chociaż w sumie można mnie zaklasyfikować do wariatów, przecież kocham swojego najlepszego przyjaciela. Ciągle zastanawiam się, co teraz? Co się z nami stanie? Przestaniemy rozmawiać, tak na zawsze? A co z zespołem? Jesteśmy duzi, powinniśmy tak się zachowywać. Zdaję sobie sprawę, że już nigdy nie będzie tak jak kiedyś. Ale, przecież "kiedyś" to pojęcie względne, prawda? Dla ciebie zawsze liczy się tu i teraz, więc dlaczego nie zachowujesz się tak jakby cała ta sytuacja nie miała nigdy miejsca? Twoje spojrzenie, a właściwie jego brak mnie boli, ale przecież nie będę za tobą biegał i błagał na kolanach abyś był dla mnie odrobinkę milszy, albo chociaż zaczął zwracać na mnie uwagę, bo udajesz, że mnie nie ma. Wokalista? A kto to taki? Nowy członek zespołu? Właśnie tak się czuję, jak piąte koło u wozu, ufoludek, nic nie warty śmieć w twoim życiu, który prawdopodobnie kiedyś ulegnie utylizacji, a ty pokiwasz w chwilowej zadumie głową, że stało się to tak szybko, nagle. Tęsknię za czasami kiedy nie musiałem pytać czy przyjedziesz do mnie po próbie napić się piwa, bo twoje pojawienie się w moim domu zaraz po przemaglowaniu nas przez Kaia było tak oczywiste jak to, że po nocy nastaje dzień. A teraz nie odnajduję się w tej sytuacji, w tej ciszy. Dla mnie nadal jest dziwne, że nie ma cię obok mnie śmiejącego się z tego, że moje włosy są roztrzepane, a koszulka, w którą aktualnie jestem ubrany, brudna od nutelli.
A świat zrobił się dziwnie zimny, szary, nieprzyjazny i nieprzystępny. Ale, przecież przetrwam, czyż nie? Sam, zawsze sam, zawsze radzę sobie sam.